TAUCHO Z WYSP KANARYJSKICH
Jestem bardzo dumny z mojego Taucho –
wyznał wzruszony Juan Carlos Torres Donate, gdy wygrał ze swym pupilem
Best In Show najważniejszej monografiki ras hiszpańskich w Madrycie. „Dogo
canario – najlepszy z najlepszych, o takim sukcesie może marzyć każdy.”
Wśród 17 przedstawicieli ras Półwyspu Iberyjskiego, dogo canario nie
należał w żadnej mierze do faworytów. Niespodziewany zwycięzca pochodzi
faktycznie z Wysp Kanaryjskich. Mieszka w hodowli „Cielo de Canarias” na
wyspie Teneryfa. Jest więc prawdziwym psem kanaryjskim.
Właściciele są zafascynowani
nieprzeciętną inteligencją, mądrością, wrażliwością i spokojem swojego
championa. Oczywiście cechy te powinny charakteryzować każdego
przedstawiciela rasy. Tak, ten groźnie wyglądający pies jest w istocie
łagodny i wielkoduszny dla właściciela, z którym się ślepo utożsamia, i
dla członków swojej rodziny. Ponieważ jest zrównoważony psychicznie i
bardzo lubi dzieci, cierpliwie znosi wszelkie przejawy miłości z ich
strony. Idealnie też układają się jego stosunki z innymi zwierzętami. Za
przyzwoleniem właściciela akceptuje osoby obce i okazuje im nawet
serdeczność. Pozostawiony jednakże sam sobie jest nieufny i może być
nawet agresywny. Bez wyraźnej prowokacji raczej nie atakuje. Niemniej
jednak jest to typowy pies stróżująco-obronny, całkowicie oddany swemu
„stadu”, lecz ze zdolnościami do walki, w związku z czym w wypadkach
awaryjnych może być niebezpieczny. Dogo canario nie jest psem
konfliktowym i łatwo się uczy. Nie należy jednak stosować wobec niego
przemocy. Potrzebuje zdecydowanego właściciela, który zapewni mu również
zajęcie. Zostawiony sam sobie zazwyczaj wypełnia sobie czas w sposób
niekoniecznie oczekiwany ze strony członków rodziny.
Taucho mieszka na Wyspach Kanaryjskich i
jest psem wystawowym. Większość weekendów spędza więc na różnego rodzaju
imprezach. Musi być w związku z tym w bardzo dobrej formie. Do jego
codziennych zajęć należy jogging po plaży i pływanie. Poza tym bawi się
ze swoim małym przyjacielem, pilnując by dziecku nikt nie zrobił
krzywdy. „Oczywiście dogo canario jest wyrozumiały dla najmłodszych” –
wyznał Juan Carlos. „Nie możemy jednak zapominać, że mamy tu do
czynienia ze sporym, silnym i masywnie zbudowanym psem, który może
zrobić krzywdę w całkowicie niezamierzony sposób. Nie należy więc
pozostawiać dzieci i ich czworonogów całkowicie bez kontroli”.
Dogo canario jest rasą bardzo starą, do
niedawna jednakże znaną pod nazwą perro de presa canario . Obfite
informacje na jej temat odnajdujemy w wielu dokumentach historycznych
wydanych po XVI stuleciu. Zakłada się, że przodkowie presa canario
zostali sprowadzenia na wyspy przez konkwistadorów i hiszpańskich
kolonistów. Z biegiem czasu, pozostając w izolacji, psy te stały się
oddzielną rasą. Jedna z hipotez zakłada, że osobniki napływowe zostały
skrzyżowane z osobnikami zamieszkującymi od dawna wyspy. Uważa się też,
że na uformowanie dogo canario miały wpływ molosy pochodzące z Wysp
Brytyjskich i Kuby. Pewne jest, że psy o pokaźnych rozmiarach i wybitnym
temperamencie były od dawna używane na Wyspach Kanaryjskich do
strzeżenia farm bydła, dobytku ludzkiego i polowania na grubego zwierza.
Ten masywny i nie znający strachu czworonóg padł, niestety jak to w
życiu bywa, ofiarą hazardu ludzkiego i był do połowy XX wieku używany do
walk psów, będących ulubioną zabawą tubylców. Oficjalny zakaz
organizowania walk doprowadził do prawie całkowitego zaniku pogłowia tej
pięknej rasy. Na szczęście niepowtarzalne cechy psychiczne, imponujący
wygląd, a także łatwość przystosowania się do życia w różnych warunkach,
także do życia w mieście, zjednały jego przedstawicielom wielu
przyjaciół i już w latach siedemdziesiątych rozpoczęto prace nad
odtworzeniem rasy. W 1982 roku, grupa hodowców z Teneryfy, pracujących
nad rekonstrukcją rasy, powołała do życia pierwszy klub. Efektem ich
pracy była prezentacja dogo canario już w 1985 roku, w czasie dwóch
wystaw: Narodowej na Teneryfie i Międzynarodowej w Las Palmas. Na
oficjalną prezentację perro de presa canario, wszyscy jej miłośnicy
musieli poczekać do listopada 1987roku. Od tego momentu rozpoczęto prace
nad przygotowaniem standardu, który oficjalnie zaprezentowano 24
stycznia 1989 roku. Hiszpański Związek Kynologiczny podjął w tym
momencie starania o oficjalne uznanie rasy przez FCI. Obecny standard
dogo canario został zatwierdzony przez FCI 3 czerwca 2001roku.
Przedstawiciele rasy są dziś nie tylko obecni na wielu wystawach
międzynarodowych, lecz również jako psy towarzyszące i rodzinne na
ulicach miast i wiosek na całym świecie.
Tekst Anna Narewska
Opublikowano w dwumiesięczniku:
Pies
Nr 5 2003
|